Strona Główna • Sprawy cywilne • Sprzeciw od wyroku zaocznego w postępowaniu cywilny
Sprzeciw od wyroku zaocznego w postępowaniu cywilny
Jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. W tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.
Niestawiennictwo pozwanego na rozprawę upoważnia do wydania wyroku zaocznego wówczas, gdy pozwany został zawiadomiony w sposób przewidziany przepisami Kodeksu postępowania cywilnego (por. art. 131 i n.) o dniu i miejscu posiedzenia wyznaczonego na rozprawę, miał więc możliwość wzięcia w niej udziału. Aby wydać wyrok zaoczny, sąd musi dysponować dowodem doręczenia pozwanemu zawiadomienia o posiedzeniu, które zostało wyznaczone na rozprawę (por. post. SN z 4 lipca 2008 r., I CZ 51/08, LexPolonica nr 2817437).
Wyroki zaoczne doręcza się z urzędu obu stronom z pouczeniem o przysługujących im środkach zaskarżenia.
Pozwany, przeciwko któremu zapadł wyrok zaoczny, może złożyć sprzeciw od wyroku zaocznego w ciągu dwóch tygodni od doręczenia mu wyroku. W piśmie zawierającym sprzeciw pozwany powinien przytoczyć zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy, oraz okoliczności faktyczne i dowody. Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w sprzeciwie bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności.
Przy czym jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w sprawie I Acz 20/94 jeżeli przepis prawa, tak jak w wypadku wyroku zaocznego, wymaga doręczenia stronie orzeczenia sądu z urzędu, to do czasu takiego doręczenia termin do zaskarżenia tego orzeczenia nie rozpoczyna biegu. Błędny jest pogląd, że nieprawidłowości w doręczeniu stronie pism sądowych (za co przecież strona nie odpowiada) stanowią podstawę do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej. Kwestia ewentualnego przywrócenia terminu powstaje dopiero wówczas, gdy strona uchybiła terminowi (art. 168 § 1 kpc), a to może mieć miejsce tylko wtedy, gdy termin dla dokonania czynności procesowej zaczął w stosunku do strony biec i upłynął bezskutecznie.
Sprzeciw od wyroku zaocznego, jak każde pismo procesowe, musi odpowiadać warunkom formalnym określonym w kodeksie postępowania cywilnego. W sprawach wskazanych w ustawie należy go składać na urzędowym formularzu (np. w postępowaniu uproszczonym). Jednakże w sprawach ze stosunku pracy i ubezpieczeń społecznych pracownik lub ubezpieczony może złożyć sprzeciw ustnie do protokołu.
W sprzeciwie pozwany powinien przedstawić zarzuty, które należy zgłosić przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy. Nie jest to reguła określająca wymaganie formalne sprzeciwu od wyroku zaocznego, lecz regulacja modyfikująca unormowanie dotyczące chwili zgłoszenia takich zarzutów.
Ponadto w sprzeciwie pozwany powinien powołać również okoliczności faktyczne i dowody. Chodzi o zawarcie w sprzeciwie twierdzeń faktycznych i dowodów na ich poparcie. O tym, jaki jest zakres przedmiotowy tych twierdzeń i dowodów, decydują wymagania wynikające z ciężaru wspierania postępowania.
Koszty rozprawy zaocznej i sprzeciwu ponosi pozwany, choćby następnie wyrok zaoczny został uchylony, chyba że niestawiennictwo pozwanego było nie zawinione lub że nie dołączono do akt nadesłanych do sądu przed rozprawą wyjaśnień pozwanego.
Zgodnie z art. 19 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych połowę opłaty pobiera się od sprzeciwu od wyroku zaocznego i od wniosku o uchylenie europejskiego nakazu zapłaty. Opłatę należy uiścić przy wniesieniu do sądu sprzeciwu od wyroku zaocznego.
Powiązane wzory i pliki pdf do pobrania
